نشست رسانه اي نمايش «راكب»نوشته جمشيد خانيان و به كارگرداني كوروش زارعي صبح ديروز با حضور كارگردان و جمعي از اصحاب رسانه در سالن كنفرانس مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.
كوروش زارعي در پاسخ به پرسش خبرنگار «باني فيلم» درخصوص اينكه كارهايي مثل «آنتيگونه» به رغم اينكه متعلق به فرهنگ و سرزمين ما نيستند، ولي به دليل تم و موضوع تعميم پذيرشان جهاني ميشوند، فكر ميكنيد تئاتر ما اين پتانسيل را دارد كه تمها و موضوعات بومي را طوري مطرح كند كه قابليت جهاني شدن را داشته باشد، گفت: بله، ما اين تجربه را در دو نمايش «آينه توي سقف» نوشته جمشيد خانيان و «زنان مهتابي، مردان آفتابي» بر اساس «الهي نامه» عطار نيشابوري انجام داديم و نتيجهاش را گرفتيم. «آينه توي سقف» را سال 2000 در جشنواره جاده ابريشم آلمان اجرا كرديم كه مورد توجه فراوان قرار گرفت. به طوري كه به ما گفتند ما چنين نمايشهايي را از شما ميخواهيم. «زنان مهتابي، مردان آفتابي» نيز در كشورهاي تركيه و قرقيزستان روي صحنه رفت و مورد استقبال قرار گرفت. غربيها بهتر از ما شكسپير و مولير و سوفوكل را ميشناسند، پس ما بايد چيز جديدي به آنها ارائه دهيم. اگر ما پايبند به فرهنگ، آيين، ادبيات كهن و كلاسيك و داشتههاي خودمان باشيم، حرفهاي زيادي در سينما و تئاتر براي گفتن خواهيم داشت. نوع موسيقي، رنگ، طراحي ميزانسن، حركت و جنس بازي ما براي آنان جذاب است. همان طور كه نگاه آنها نيز براي ما جالب است.
زارعي در اين ارتباط افزود: اگر هنرمندان ما خودشان را باور كنند هيچ چيز از اروپاييها و غربيها كمتر ندارند. به نظرم كفگير آنها به ته ديگ خورده، بنابراين چيزهايي كه ما و ساير آسياييها به آنها ارائه ميدهيم، برايشان جذاب خواهد بود. ما با تكيه بر باورهاي خودمان حرفهاي زيادي براي گفتن داريم. در اين صورت است كه ميتوانيم موفقيتهاي بزرگي كسب كنيم، كما اينكه طي سالهاي اخير جوايز زيادي هم از جشنوارههاي جهاني دريافت كردهايم.
كارگردان «راكب»در اين نشست گفت: اين نمايش بر اساس «آنتيگونه» سوفوكل نوشته شده و جمشيد خانيان پس از تحقيقات اين اثر را با توجه به بافت جغرافيايي جنوب ايران به نگارش درآورده است. «راكب» فضايي جادويي دارد و خارجيهايي كه نمايش را در جشنواره تئاتر فجر ديده بودند، آن را پسنديدند. در حال رايزني هستيم تا «راكب» را در چند فستيوال خارجي شركت دهيم. اصل اين نمايشها متعلق به خارجيهاست، ولي كار ما در صورتي برايشان جذاب است كه متونشان را با فرهنگ شرقي خودمان تطبيق دهيم.
زارعي در بخش ديگري از اين نشست گفت: در تئاتر هميشه دو مقوله برايم از اهميت فراواني برخوردار بوده: 1ـ طراحي صحنه، 2ـ موسيقي. هيچ وقت به اين دو مورد به عنوان عنصر تزييني نگاه نكردهام، بلكه هميشه به عنوان يك كاراكتر مدنظرم بودهاند. در «راكب» هم موسيقي جايگاه والايي دارد و گاهي حتي به عنوان كاتاليزور نمايش را پيش ميبرد و به نوعي روايتگر قصه ميشود. به عبارت ديگر موسيقي مكمل كاراكترهاي ديگر است. در تراكتهاي تبليغاتي «راكب» را نمايشي موزيكال خواندهام. البته نه به معناي آن تئاتر موزيكال كودكان. نمايش من ديالوگ دارد و در آن درام اتفاق ميافتد. يعني موسيقي مكمل كارگرداني و كاراكترهاي من است. موسيقي كاراكتر فعال نمايش «راكب»است.
وي درخصوص تغييرات اثر نسبت به اجراي جشنواره تئاتر فجر هم گفت: تغييرات فاحش و اساسي در ساختار اجرا به وجود نيامده است. كارهايي كه براي جشنواره ارائه ميشود همواره با استرس و شتاب همراه است. ما در ميزانسنها، بازيها، كارگرداني و طراحي صحنه تغييرات و روتوش داشتيم، اما موسيقي كار تغييري نكرده است. زارعي درباره ويژگي متن «راكب» نيز گفت: متن خانيان اين امكان را ميدهد كه شما در هر بار تمرين چيزهاي جديدي دريافت و لحاظ كنيد، چون زيرمتن قوي دارد.
كارگردان «راكب» ادامه داد: ابتدا قرار بود اين متن را حسن فتحي كار كند كه به دلايل مشغله تلويزيوني كارگرداني او منتفي شد، بعد از او قرار شد حسين مسافر آستانه اين امر را به عهده بگيرد كه باز نشد و در نهايت كارگرداني «راكب» به من رسيد.
زارعي اشاره كرد كه پس از 8 سال دوري از كارگرداني، اثري را در مجموعه تئاتر شهر روي صحنه ميبرد.
وي در اين ارتباط گفت: خيليها من را فقط به عنوان يك كارگردان تئاتر مذهبي ميشناسند كه به اين مسئله افتخار ميكنم، ولي ما كارهاي ديگري چون «شب محبوبه» بر اساس «مدهآ» اوريپيد هم كردهايم.
زارعي درخصوص نحوه قرارداد اين نمايش نيز توضيح داد: 80% دستمزد عوامل اين كار فروش گيشه است، ضمن اينكه يك حمايت ناچيز نيز به گروه تعلق گرفته كه اصلاً قابل ذكر نيست. تا اين لحظه از جيب خودم 3 ميليون تومان بابت هزينه اياب و ذهاب گروه خرج كردهام. به خاطر اجراي اين نمايش حتي يك فيلم سينمايي خوب را هم از دست دادم.
وي در جايي ديگر از اين نشست گفت: در اين كار اصلاً دراماتورژي صورت نگرفته، خانيان فقط از پلات قصه و سيناپس 4 خطي «آنتيگونه» استفاده كرده است. نمايشنامه به صورت مستقل و در فضاي جنوب نوشته شده. بر اساس تحقيقات آقاي خانيان، اين قصه تقريباً به شكل مستند در آن منطقه وجود داشته. بنابراين به نوعي ميشود گفت كه «راكب» تئاتري مستند نيز است.
زارعي در پايان گفت: نمايشهاي زيادي راجع به زار روي صحنه رفته است، اما هيچگاه اين مسئله عينيت نداشت. ما در نمايشمان براي اولين بار بادها، زارها، جنها و ارواح را نشان ميدهيم.
اجراي اين نشست را عليرضا سعيدي به عهده داشت.
وفا طرفه، حسن اردستاني، الهام السادات رسولي، محمد يوسفي، سعيد برجعلي، سيد ميثم موسويان، فائقه حاج مهدي و كوروش زارعي بازيگران نمايش «راكب» هستند.
گفتني است، «راكب» از 22 فروردين ساعت 19 در تالار چهار سو مجموعه تئاتر شهر روي صحنه ميرود.
----------------
تالار مولوی علیرغم دیگر تالارهای تئاتری با آغاز سال جدید هیچ برنامه و تکلیفی ندارد و امور فرهنگی دانشگاه تهران نیز هنوز تصمیمی را در مقابل استعفای سعید اسدی رییس این مجموعه نگرفته است.
به گزارش فارس، نزدیک به دو ماه است که سعید اسدی مدیر تالار مولوی از سمت خود استعفا داده است، مجموعه تئاتری که طی دو سال گذشته توانسته با ارائه و اجرای نمایشهای موفق از دید مخاطب و منتقدان توجه همگان را با وجود تئاتر شهر و ایرانشهر به خود جلب کند.کمبود امکانات، نبود بودجه کافی و بیتوجهی مطلق مدیران مربوط به تالار مولوی راه را به جایی برد که سعید اسدی از سمت خود استعفا داد، مدیری که با اعتماد به دانشجویان علاقهمند به تئاتر توانست در تالار مولوی، «تئاتر» اجرا کند.
اسدی پیش از این سال 90 نیز استعفا داده بود تا به نوعی بیتوجهی مدیران به تالار مولوی را اعلام کند، اما با وعدههایی که محقق نشد، باعث شد تا او بار دیگر به کار خود ادامه دهد. پایان به اینجا ختم نشد و به دلیل عدم پرداخت تعهدات مرکز هنرهای نمایشی به تالار مولوی، این تالار حاضر نشد تا میزبانی جشنواره تئاتر فجر را بپذیرد و در آخر سعید اسدی مدیری که به گفته خود یک سال است که حقوقی دریافت نکرده، بهمن ماه سال گذشته تصمیم به استعفا گرفت. حال سال جدید آغاز شده است و تمام تماشاخانهها و تالارهای تئاتری با نمایشهای جدید به استقبال بهار آمدند، اما تالار مولوی که توانسته بود در سال 91 با نمایشهای «اسکیس»، «قیاسالدین معالفارق»، «به صدای زمین گوش کن»، «پچ پچه های پشت خط نبرد»، «ویران» و ... تحسین همگان را از آن خود کند، در سال 92 در سردرگمی به سرمیبرد. بلاتکلیفی گریبانگیر تالار مولوی شده است. امور فرهنگی دانشگاه تهران که تالار مولوی تحت نظر آن است هنوز تصمیمی را برای استعفای سعید اسدی نگرفته است، این در حالی است که امور فرهنگی دانشگاه تهران اگر توجهای برای مولوی قائل بود زودتر از اینها اقدامات لازم را انجام داده بود. از طرفی اسدی از زمان استعفای خود در این مجموعه حاضر نشده است. حال تالار مولوی با روزهای طلایی خود در سال 91، چراغش در سال 92 خاموش است و تنها منتظر آغاز شانزدهمین جشنواره تئاتر دانشگاهی است. نیاز است امور فرهنگی دانشگاه تهران هر چه زودتر تکلیف استعفای سعید اسدی رییس تالار مولوی را مشخص کنند و با فراهم کردن امکانات لازم شرایط مطلوبی را برای این مجموعه فراهم سازد.